Wygrała znów.

Tak trudno być z kimś, a jeszcze trudniej nie być. 

W smętnym łożu wspomnień przeszłości mary wić.

Zniknąć bez słuchu w labiryncie Dedala.

Krzyczeć błądząc, by Twój mikro-świat ocalał.

Kapryśna Fortuna szczerzy się złowieszczo. 

Ariadny poskąpiła. Nie jesteś wieszczką

Choć mimo to, przyszłość sobie, łkając, wróżysz. 

Niczym wywrotowiec mur wartości burzysz. 

Uwolnij mnie! Uwolnij z niewoli więzów. 

Uwolnij! Uwolnij! Od górnolotnych słów.

Pozwól! Pozwól odnaleźć wrota do serca.

Serwujesz ból, cierpienie... Duchowa nędza.

Nawet i Minotaura Ci odmówiono.

Łzy ciekną po policzkach. Czujesz jak płoną.

Padasz na zimną posadzkę realizmu.

Z ust wydobywa się ciche: Wygrałaś znów.

Samotność kładzie na Twych barkach brudny but.

Zwycięskie: Szach mat. Wygrała znów.

Złośliwe echo niesie: Wygrała znów, znów, znów...

Przegniłe społeczeństwo.

Chwila ulotna, nieznaczny życia fragment.

Nawet się nie obejrzysz, a skończysz na dnie.

Pudełko wartości żałośnie zabrzęczy.

Złośliwa percepcja wszystkiemu zaprzeczy.

Zaszepce, przekonując, do ucha. Słuchaj.

Jakże piękny świat, gdy schematem brat. W tym trwaj.

Skryj się w monochromatyzmu złote kratki.

Szukając tej przyziemnej, życiowej swatki.

Bogini miłości, wzorca niewinności.

Nałogu, rozkoszy, pożądania pościg.

Odzienie, używki, pieniądze i dziwki. 

W tym szaleństwie wciąż głodny, wciąż śmierci bliski.

Mózg odkładasz na półkę. Tu instynkt działa.

Uczucia, empatię powoli wypala.

Przegniłe społeczeństwo.

Dziś ciało = mięso.

Mózgowa sieka.

Prędko sączy się obficie... Życie.

Ciało stygnie, słowo milknie... Bezwstydnie. 

Wyzwanie rzucone, tonie... Cisza.

Ściany spowija, ta chwila... Mroku.

W całun obleczone, znojnie... Serce.

Wyprane z uczuć. Nuć piosnkę. Nuć.

Worek wolności. Zero przykrości.

Pożądanie, seksualne doznanie. 

Promowanie.

Głupoty wychwalanie. 

Medialna maszyna mielić zaczyna.

Kości trzask. Mózgu plask.

Umysłu wypranie.

Jedzenie, oglądanie, sranie.

Jedzenie, oglądanie, sranie.

Jedzenie, oglądanie, sranie.

Nie przeszkadzaj w idyllicznym stanie. 

Jedzenie, oglądanie, sranie.

Ludzkie prognozowanie.

Wegetowanie.